Karlar düşer, ben de düşer ağlarım.

20 Aralık 2012 Perşembe

| | |
Karlar düşer, ben de düşer ağlarım. İsmini falan anmam, manyak mıyım arkadaşım ismini anayım? Sınavım var, kar yağıyor, bir sürü çile var etrafta; bir de oturup ismini anacağım. He oldu. 
Sabahtan beri ananem eğleniyor benimle. Evin önündeki yokuştan nasıl ineceğimi düşünmekten ders çalışamıyorum çünkü. Arkadaş normal havada inemiyorum ben oradan, değil karlı havada ineceğim. İmkanı yok. Sınav olmasa yemin ediyorum adım atmam evden dışarı, böyle bir insanım. Her yarım saatte bir “Ananeaaa dinmedi kar nasıl giderim ben yiea” diye ağlaşıyorum kadına. 
En sevdiği zamanlar geldi tabii ananemin. Haberlerde karda düşen insanları izleyip izleyip gülme krizlerine giriyor. Camda bekliyor. Gerçekten haberleri sadece kışın uzun süreli izliyor. Ah ananem canını yediğim. Botun üstüne çorap mı geçirsem de kaymasa? Ya direkt poşete oturayım taa otobüs durağına kadar giderim belki öylece, he?
Neyse ben gidip biraz daha ittihat ve terakki, yer yer saltanat yer yer Abdülmecit ve Prens Sabahattin çalışayım. Rüyamda da göremedim zaten onları bunca çalışmanın üstüne. 22 Haziran 1919 Amasya, 23 Temmuz 1919 Erzurum, 4-11 Eylül Sivas kongresi. Aklımızda tutalım bunları, unutursam soracağım.


2 yorum:

Adsız dedi ki...

seni burada,blogger'da görmek çok güzel oldu. :)

Dicle dedi ki...

Ehe teşekkür ediyorum (:

Yorum Gönder